Αποφθέγματα
Για να γνωρίσεις το δάσος, οι περιγραφές δεν αρκούν.
Πρέπει να το έχεις περπατήσει, να έχεις ζήσει σ’ αυτό, να το έχεις διασχίσει.
Για να γνωρίσεις το βουνό, δεν αρκούν οι χάρτες και οι περιγραφές.
Πρέπει να το περπατήσεις, να το ανεβείς.
Για να Γνωσθεί ο Εαυτός, πρέπει να τολμήσεις να μπεις στο “δάσος”
και να το περπατήσεις, ν’ αναρριχηθείς στο “βουνό”…
Στο δρόμο της Εαυτογνωσίας,
στην αρχή χρειάζεται προσπάθεια.
Πρέπει ν’ αλλάξει η επιπόλαια διαχείριση της αντιμετώπισης των γεγονότων
που στηρίζεται στο μηχανικό παιχνίδι της γοητείας-πλήξης
και να αναπτυχθεί η δεξιότητα της συνέπειας και της συνέχειας,
η στάση της παραμονής στο Σκοπό σε διάρκεια.
Έως το σημείο όπου η έννοια “προσπάθεια” δεν υφίσταται.
Οι οποιεσδήποτε δράσεις προέρχονται από προ-θέσεις,
“καλές”, “κακές”, “ενδιάμεσες”, δηλαδή από προτιμήσεις
οι οποίες έχουν καταγραφεί και τραφεί άπειρες φορές
και αντιπροσωπεύουν τα “ψυχολογικά γυαλιά«
μέσα από τα οποία μεταφράζονται τα γεγονότα.
Στην πραγματικότητα όλες αυτές οι δράσεις
είναι κομμάτι του τροχού της μηχανικότητας, του τροχού του Σαμσάρα,
μέσα απ’ τις οποίες εκπληρώνεται το “κάρμα”,
δηλαδή τα μαθήματα (γεγονότα στα οποία η “νίκη”,
η “μάθηση”, είναι η μη-ταύτιση) που χρειάζονται για την Απελευθέρωση.
Οι μόνες Πραγματικές Δράσεις πηγάζουν
μέσα απ’ το “γεννηθήτω το θέλημά Σου”,
απ’ την Αγάπη, από τον Εαυτό.
Η ματαιότητα “σκοτώνει”.
Η ασφάλεια του γνωστού “σκοτώνει”.
Η “φυλακή” του εγώ-μορφή “σκοτώνει”.
Εαυτοαφύπνηση και διαρκής Εαυτοδιαμονή
…έξω από την φυλακή…
Ο Δρόμος της Αυτογνωσίας
είναι η καθημερινή Ζωή,
όντας σε κατάσταση
Βίωσης.
Γιατί σ΄ αυτή την κατάσταση
είναι παρών
Αυτό που Γνωρίζει,
Αυτό που “περπατά”…
Η απόλαυση της “ζωής”
είναι δωρεάν.
Αν υπάρχει Χαρά
που δεν εξαρτάται από καταστάσεις,
αντικείμενα, πρόσωπα και γεγονότα,
τότε Είσαι στο Τώρα,
στην πραγματική Σου φύση.
Στην καθημερινότητα, εμφανίζονται στην Αντίληψη
μια σειρά από γεγονότα,
άλλες φορές πιο εύκολα, άλλες πιο δύσκολα.
Στα εύκολα, η αντίστοιχη εγώ-ταυτότητα είναι “μικρή”,
Τότε η στάση μας,
η δράση που θα προκύψει,
θα αντιπροσωπεύει το καλύτερο επίπεδο κατανόησής μας.
Είναι οι εξετάσεις που δίνουμε κάθε στιγμή.
Κάθε γεγονός κρύβει ένα δώρο.
Είναι το δώρο της νίκης στην ταύτιση
με την μηχανική ανταπόκρισή μας στο γεγονός,
άρα το δώρο μιας στιγμής χωρίς “ταυτότητα”,
χωρίς προτίμηση, μιας στιγμής Φώτισης.
Εύκολες καταστάσεις, μικρά δώρα..
Δύσκολες καταστάσεις, μεγάλα δώρα…
στα δύσκολα, είναι “μεγάλη” έως “τεράστια”.
Τα γεγονότα είναι δευτερεύοντα·
το σημαντικό είναι η δική μας ανταπόκριση.
Το να περάσουμε στην κατάσταση νηφαλιότητας,
και να είμαστε επάγρυπνοι,
(Επάγρυπνη εγκατάλειψη),
είναι το να μην ταυτιστούμε με την προτίμησή μας,
“καλή” ή “κακή”.